In het kader van de productie, een circulaire economie verwijst naar gesloten productie, waarbij materialen en producten binnen het systeem worden gehouden om voortdurend te worden hergebruikt en opnieuw te worden gebruikt, zelfs aan het einde van de levenscyclus. Dit vermindert onze afhankelijkheid van eindige hulpbronnen, vooral voor zeldzame aardmetalen die een belangrijk onderdeel vormen van onze dagelijkse hightech elektronische apparaten, zoals onze mobiele telefoons en laptops.
Gezien de voortdurende en wijdverbreide digitalisering en de steeds groeiende vraag naar hightech elektronica moeten fabrikanten dringend manieren vinden om meer te doen met minder, en tegelijkertijd duurzamer te worden – en de circulaire economie zou de manier kunnen zijn om dit te bereiken.
Vijf manieren waarop een circulaire economie fabrikanten ten goede kan komen
Een circulaire economie is niet alleen milieuvriendelijker, maar vergroot ook de winstgevendheid en het concurrentievermogen van fabrikanten.
Ten eerste stelt het hergebruiken en recyclen van producten en materialen fabrikanten in staat duurzamer te werk te gaan door afval te verminderen, energie te besparen en hulpbronnen te sparen. In een lineaire economie worden producten gemaakt, gebruikt en vervolgens weggegooid als afval. In een circulaire economie daarentegen worden hulpbronnen zo lang mogelijk in gebruik gehouden om maximale waarde te verkrijgen. Dit betekent dat producten worden ontworpen met de nadruk op duurzaamheid en repareerbaarheid, en dat materialen aan het einde van hun levenscyclus worden teruggewonnen en geregenereerd.
Door een gesloten systeem te creëren, een circulaire economie maximaliseert de hulpbronnenefficiëntie en minimaliseert verspilling. De circulaire economie ondersteunt ook de veerkracht van de toeleveringsketen, omdat zij de afhankelijkheid van nieuwe grondstoffen vermindert.
Bovendien vermindert een circulaire economie de uitstoot van broeikasgassen, omdat materialen in omloop worden gehouden en zo lang mogelijk worden hergebruikt of gerecycled. Dit vermindert de noodzaak om nieuwe hulpbronnen te winnen, waardoor de uitstoot van broeikasgassen die verband houden met productie en distributie aanzienlijk wordt verminderd. Ook in een circulaire economie wordt het gebruik van hernieuwbare energiebronnen gestimuleerd.
Bovendien stimuleert het tot stand brengen van een circulaire economie innovatie en creëert het banen, omdat fabrikanten hierdoor het productontwerp moeten verbeteren en rekening moeten houden met circulariteit. Terwijl bedrijven streven naar efficiëntere oplossingen, kunnen ze circulaire bedrijfsmodellen ontwikkelen die nieuwe markten kunnen openen en nieuwe kansen met toegevoegde waarde kunnen introduceren.
Het tot stand brengen van een circulaire economie zou biljoenen dollars in de wereldeconomie kunnen vrijmaken, honderdduizenden banen kunnen creëren en tot miljoenen tonnen vermeden emissies kunnen leiden, waardoor fabrikanten dichter bij hun netto-nuldoelstellingen zouden komen. Bovendien resulteren duurzame praktijken vaak in een positieve reputatie voor fabrikanten en trekken ze klanten aan die steeds milieubewuster zijn geworden.
Beginnend vanaf de top: overheidsbeleid dat de circulaire economie bevordert
Nu de klimaatverandering de zware weersomstandigheden verergert, zijn regeringen over de hele wereld begonnen prioriteit te geven aan beleid dat de circulaire economie bevordert . Uiteindelijk zijn er beleidsprikkels nodig om marktbarrières weg te nemen die bedrijven ervan weerhouden groen te worden.
In feite kunnen overheden de circulariteit rechtstreeks van bovenaf beïnvloeden en stimuleren door hun eigen inkooppraktijken te veranderen. Ruim 250.000 overheidsinstanties in de Europese Unie (EU) besteden jaarlijks ongeveer 14% van het bbp (ongeveer € 2 biljoen per jaar) aan de aankoop van diensten, werken en leveringen.
Toch blijft de vraag bestaan: ondernemen de fabrikanten die beweren groen te zijn werkelijk duurzame initiatieven, of zijn ze aan het greenwashen? Om zich aan het actieplan voor de circulaire economie te houden, moeten landen zich richten op de manier waarop producten worden ontworpen, processen van de circulaire economie bevorderen, duurzame consumptie aanmoedigen en ervoor zorgen dat afval tot een minimum wordt beperkt en de gebruikte hulpbronnen zo lang mogelijk binnen de economie blijven. De EU heeft bijvoorbeeld wetgevende en niet-wetgevende maatregelen ingevoerd om circulariteit werkelijkheid te maken. Ze hebben ook een monitoringkader voor de circulaire economie opgezet om te monitoren en te beoordelen of het huidige beleid effectief is.
In wezen hebben regeringen zich de noodzaak gerealiseerd van een gestandaardiseerd raamwerk zoals ons Consumer Sustainability Industry Readiness Index, of COSIRI , om de effectiviteit van de groene initiatieven van een fabrikant te meten.
Uitdagingen bij de transitie naar een circulaire economie en hoe deze op te lossen
De transitie naar een circulaire economie is een essentiële stap op weg naar duurzame economische groei. Het maken van deze verschuiving vergt echter aanzienlijke inspanningen en middelen, om nog maar te zwijgen van technische kennis en paradigmaverschuivingen. Als zodanig brengt dit verschillende uitdagingen met zich mee en zullen gezamenlijke inspanningen nodig zijn om dit te bereiken.
Om te beginnen is gebleken dat de technische uitdaging moeilijk te doorbreken is. Hightech elektronica is steeds complexer geworden om de creatie van geavanceerde technologieën mogelijk te maken. Deze complexiteit en diversiteit hebben geleid tot grotere problemen op het gebied van repareerbaarheid en recycleerbaarheid vanwege een breed scala aan componenten en onderdelen.
Om deze technische barrière te overwinnen, moeten fabrikanten zich concentreren op het vernieuwen van hun productontwerpprotocollen en het ontwikkelen van een nieuw ecosysteem dat prioriteit geeft aan circulariteit en groene initiatieven. Om dit effectief te kunnen doen, hebben fabrikanten de steun en begeleiding nodig van gevestigde kaders en benchmarks, zoals bepaald in COSIRI. Overheden moeten een dergelijke verandering ook stimuleren om een grotere circulariteit te bevorderen.
Op het gebied van regelgeving moeten overheden een universele reeks normen, beleidsmaatregelen en benchmarks implementeren die een circulaire economie ondersteunen. Een gevestigd raamwerk zoals COSIRI zou nuttig zijn bij het meten van de betrokkenheid en naleving van groene initiatieven door fabrikanten, evenals hun vooruitgang op weg naar grotere duurzaamheid. Tegelijkertijd draagt dit bij aan de bestrijding van greenwashing.
De complexiteit van hightech elektronica beperkt zich niet tot het ontwerp en het aantal onderdelen erachter. Logistiek gezien is de elektronica-industrie sterk afhankelijk van complexe mondiale toeleveringsketens, waardoor het moeilijk is om de noodzakelijke infrastructuur en logistiek voor circulariteit op te zetten. Fabrikanten zullen sterkere partnerschappen met elkaar, transportnetwerken en andere belanghebbenden moeten aangaan om deze hindernis te overwinnen.
De laatste uitdaging bij het tot stand brengen van een circulaire economie is van intrinsieke aard: de gedragsuitdaging. Een gebrek aan consumentenbewustzijn en ondernemersbereidheid kan de adoptie van circulaire praktijken belemmeren. Om het consumentengedrag te veranderen en circulariteit in beweging te brengen, zullen overheden beter consumentengedrag moeten voorlichten en stimuleren.
Hoe INCIT kan helpen
Door het gebruik van COSIRI, een neutraal, onafhankelijk raamwerk dat wereldwijd wordt erkend, kunnen overheden er zeker van zijn dat fabrikanten met een COSIRI-rating worden gebenchmarkt volgens strenge normen. Dit kan overheden helpen de implementatie van een circulaire economie in hightech elektronica te versnellen.
Bovendien stelt COSIRI fabrikanten in staat de impact van geïmplementeerde groene oplossingen te meten, om er zeker van te zijn dat ze effectief zijn.
